تراژدی خودآگاهیِ داستانیت است، آنجا که فریب‌دهنده از فریب‌ندهنده صادق‌تر و فریب‌خورده از فریب‌نخورده خردمندتر است – این بینشِ گُرگیاس است. دروغِ تراژدیْ حقیقتِ آن است.